Hij overvraagt zichzelf. Nog harder, nog beter, nog meer. En ik herken het uit mijn eigen verleden. ‘Wat heb ik mezelf al die jaren aangedaan?’ riep een andere klant eens uit, toen ze besefte hoe het gepeste kind in haar haar professioneel functioneren als advocaat in de weg stond. Hij, zij en ik. Drie heel verschillende mensen en toch zo veel gemeenschappelijk. Zij en ik hebben het harnas dat we ons als kind hadden aangemeten om te dealen met de harde buitenwereld inmiddels van ons afgeworpen. Nu hij nog. En hij niet alleen…
In de periode dat ik de loopbaancoach van deze advocaat was, heb ik met geen woord gerept over mijn eigen reis. Maar wat was ik ontroerd toen zij tot de ontdekking kwam dat ze zichzelf zwaar tekort deed. Het was alsof ik in de spiegel keek, ook ik had mezelf van alles aangedaan. Veel te streng geweest voor mezelf, veel te weinig hulp gevraagd en te weinig compassie naar mezelf getoond. Mijn overtuiging van toen: ‘Ik heb immers al een schoonheidsfoutje, dan moet de rest wel perfect zijn.’ Deze belemmerende overtuiging gaf aanvankelijk veel kracht en had me een glansrijke carrière opgeleverd, maar nekte me uiteindelijk. Mijn lijf besloot in te grijpen. Ik moest wel tot stilstand worden gebracht. Ik werd letterlijk het zwijgen opgelegd met het verliezen van mijn spraak. Met behulp van revalidatie verkreeg ik niet alleen mijn spraak terug, ik ben ook een andere taal gaan spreken. Vooral tegen mezelf. Milder, veel milder. Nu hij nog. En hij niet alleen…
Wanneer vertel je iets over jezelf als coach? Ik was lang terughoudend, maar na mijn pre-master Geestelijke Verzorging sta ik er genuanceerder in. Ik leerde over de relatie tussen ‘geestelijk verzorger’ en ‘gesprekspartner’ die gekarakteriseerd wordt door evenmenselijkheid. Dat wil zeggen in deze relatie twee mensen op elkaar betrokken zijn als gelijken op het niveau van mens-zijn en dat een evenmenselijke relatie kenmerken heeft van wederkerigheid. Er is nog zo veel meer te zeggen over deze theorie, maar in de praktijk heeft het ertoe geleid dat ik afgelopen week besloot hem ook over mijn eigen reis te vertellen en hem mijn boek mee te geven. Het is oké om op de juiste momenten persoonlijke ervaringen uit te wisselen.
Ik ben ervan overtuigd dat mensen die ervaren dat ze niet optimaal functioneren diep van binnen weten dat zij met iets moeten afrekenen om volledig uit de verf te kunnen komen. Om bijvoorbeeld niet alleen goed voor de ander te zijn, maar ook voor zichzelf. Wat dat ‘iets’ is, is heel persoonlijk. Dat kun je ontdekken tijdens individuele sessies, maar ook in een 4-delige workshop als ‘MIJN PAD: Schrijf je levensverhaal en geef richting aan je toekomst.’ Ik heb het ervaren als een waanzinnig mooie reis. Nu hij nog. En hij niet alleen…
Ik wens dat 2024 de start mag zijn van de rest van je leven waarin je beter voor jezelf zorgt.